Incydenty dotyczące bezpieczeństwa teleinformatycznego stanowią coraz większe zagrożenie w dobie cyfryzacji i globalnej sieci. Wzrost liczby ataków cybernetycznych, takich jak phishing, ransomware czy DDoS, wymusza na organizacjach i instytucjach konieczność wdrażania skutecznych mechanizmów ochrony.
Incydenty te mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym utraty danych, zakłóceń w funkcjonowaniu systemów oraz strat finansowych. W związku z tym niezbędne jest nie tylko zapobieganie takim zdarzeniom, ale również szybkie i skuteczne reagowanie na nie.
Wprowadzenie odpowiednich procedur zgłaszania incydentów jest niezbędne, aby minimalizować ich negatywne skutki. W tym kontekście zarówno na poziomie krajowym, jak i unijnym, istnieją określone wytyczne i regulacje, które mają na celu ułatwienie zarządzania incydentami.
Procedury zgłaszania incydentów w Polsce i Unii Europejskiej
W Polsce procedury zgłaszania incydentów bezpieczeństwa teleinformatycznego są regulowane przez Krajowy System Cyberbezpieczeństwa (KSC). Zgodnie z ustawą o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa, podmioty kluczowe, takie jak operatorzy usług kluczowych i dostawcy usług cyfrowych, są zobowiązane do zgłaszania incydentów do odpowiednich CSIRT (Computer Security Incident Response Team). W Polsce funkcjonują trzy główne CSIRT-y: CSIRT NASK, CSIRT GOV oraz CSIRT MON, które odpowiadają za różne sektory i typy incydentów.
Na poziomie Unii Europejskiej dyrektywa NIS (Network and Information Systems Directive) nakłada na państwa członkowskie obowiązek ustanowienia krajowych strategii cyberbezpieczeństwa oraz wyznaczenia punktów kontaktowych do zgłaszania incydentów. Dyrektywa ta ma na celu zwiększenie poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informacyjnych w całej Unii.
W praktyce oznacza to, że każde państwo członkowskie musi posiadać odpowiednie mechanizmy i procedury umożliwiające zgłaszanie i zarządzanie incydentami. W Polsce zgłoszenia incydentów można dokonywać za pośrednictwem dedykowanych platform internetowych, telefonicznie lub e-mailowo — w zależności od rodzaju incydentu i sektora, którego dotyczy.
Rola instytucji i organizacji w zarządzaniu incydentami bezpieczeństwa teleinformatycznego
Instytucje i organizacje odgrywają niezbędną rolę w zarządzaniu incydentami bezpieczeństwa teleinformatycznego, zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym.
W Polsce głównymi instytucjami odpowiedzialnymi za koordynację działań w zakresie cyberbezpieczeństwa są Ministerstwo Cyfryzacji oraz Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego. CSIRT-y, takie jak CSIRT NASK, CSIRT GOV i CSIRT MON, pełnią funkcję operacyjną, zajmując się analizą zgłoszonych incydentów, koordynacją działań naprawczych oraz współpracą z innymi podmiotami.
Na poziomie Unii Europejskiej ENISA (European Union Agency for Cybersecurity) wspiera państwa członkowskie w budowaniu zdolności do zarządzania incydentami oraz promuje wymianę informacji i najlepszych praktyk.
Współpraca międzynarodowa jest konieczna, ponieważ cyberzagrożenia często mają charakter transgraniczny. Organizacje takie jak CERT-EU (Computer Emergency Response Team for the EU institutions) zapewniają wsparcie dla instytucji unijnych w zakresie reagowania na incydenty. Ponadto sektor prywatny, w tym dostawcy usług internetowych i firmy technologiczne, również odgrywają istotną rolę w monitorowaniu i zgłaszaniu incydentów.
Współpraca międzysektorowa i międzynarodowa jest niezbędna, aby skutecznie przeciwdziałać zagrożeniom i minimalizować ich skutki.
Autor: Sebastian Zbywarski, dziennikarz Vault-Tech.pl
Doświadczony specjalista ds. prywatności i cyberbezpieczeństwa, który łączy głęboką pasję do technologii i sztucznej inteligencji z zaawansowaną wiedzą w dziedzinie cyberbezpieczeństwa. Skupia się na opracowywaniu i wdrażaniu strategii ochrony danych, które są zarówno skuteczne, jak i zgodne z najnowszymi trendami i regulacjami w zakresie prywatności. Pracuje w branży już ponad 8 lat.
Czytaj też: